Het schooljaar is weer begonnen. Mijn buik zit vol kriebels. Aan de ene kant positief enthousiasme,
aan de andere kant nervositeit. Ik heb de afgelopen zes weken geslapen als een roosje, de nacht
voor de eerste schooldag alsof ik iets belangrijks vergeten ben. Wanneer ik dit vertel aan een
vriend die ook docent is, moet hij lachen omdat het zo herkenbaar is. Het docentschap is iets
moois, het is het beroep dat alle andere beroepen mogelijk maakt. Toch weten we als geen ander
hoe hectisch het kan zijn.
Het schooljaar wordt afgetrapt door verschillende gastsprekers, waaronder een ondernemer die
vertelt hoe de maatschappij snel aan het veranderen is. Dat banen, vooral de praktische, in de
nabije toekomst overgenomen zullen worden door robots. Dat betekent dat een groot deel van de
huidige werkers, zich opnieuw op school zullen aanmelden voor een andere richting. Dat heb ik nu
al gezien bij de bezoekers van de open dag. De gastspreker zei ook dat twee dingen lastig
vervangen kunnen worden door robots en dat is aandacht en creativiteit. Twee dingen die ik als
docent omarm en ook weer wil doorgeven aan mijn studenten die met kinderen werken.
Aandacht voor onszelf, wat er in ons leeft en wat we willen bereiken. Aandacht voor de ander,
samen vooruit komen, er voor elkaar zijn. Creativiteit, zodat studenten met glinsterende ogen in de
klas zitten, omdat ze niet kunnen wachten met een opdracht aan de slag te gaan. We hebben de
magische gave om oprechte aandacht aan een ander te geven. Hoe fijn is het om echt gezien te
worden door een ander. Een luier verschonen kan misschien ook een robot doen, maar een baby
aankijken, lachen, warmte en liefde geven, dat is iets wat wij kunnen. Spelen, humor, improviseren,
nieuwe dingen bedenken. Al gaan we hand in hand met technologie, de mensheid blijft toch iets
moois.
Naomi de Lange is gastblogger bij impactyou.nl en docent/coach bij het Friesland College.
Ze ’empowert’ jongvolwassenen en stimuleert hen meer uit zichzelf, de opleiding en het leven te halen.